Kort geleden werd mij door de pers in Apeldoorn gevraagd hoe het CDA aankijkt tegen het initiatiefvoorstel van D66, PvdA, Leefbaar Apeldoorn, VVD en Groenlinks staat om op elke zondag van het jaar koopzondag te hebben. Het CDA heeft in haar verkiezingsprogramma staan dat het huidige aantal van 12 koopzondagen een goede balans tussen rust en ruimte is. Daarnaast blijft de CDA-fractie tegen een 24-uurseconomie. Koopzondag op elke zondag van het jaar past daar niet bij. Er zijn ook voldoende ondernemers die hebben aangegeven dat zij tegenstander zijn van extra zondagsopening, zowel om principieel als om (vooral) economische redenen. En dan heb ik het niet over de grote ondernemers die in staat zijn om voor voldoende personeel kunnen zorgen of gemakkelijk de concurrentie met kleinere partijen kunnen aangaan. De initiatiefnemers kiezen voor de grote winkeliers, voor de Blokkers en Hema’s van deze stad.

Wat opvalt is de principiële houding van de initiatiefnemers. Waar in het verleden om principieel redenen werd besloten om geen winkels op zondag te openen, is dit nu het geval bij voorstanders. We zien de discussie over koopzondagen in Nederland veranderen. Lang niet iedereen is ervan overtuigd dat het goede effecten heeft voor bijvoorbeeld de binnenstad. Kijk naar Nijmegen, waar blijkt dat koopzondagen helemaal niet werken. En dat geldt voor meer middelgrote steden in Nederland. De oproep aan de initiatiefnemers is dan ook: stop met de principiële discussie,maar kijk naar effecten voor de binnenstad, de dorpen en wijkwinkelcentra. En kies voor de kleine ondernemer die Apeldoorn kleurt, voor de binnenstadbewoner die ook een rustpunt in de week wil.