Het thema risicomanagement is sinds deze raadsperiode een terugkerend onderwerp in de besprekingen tijdens de politieke markt. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de gevolgen en effecten van het inmiddels beroemde „blauwe boekje” en de naweeën van de grondpolitiek van destijds. Ik vind het ook een erg belangrijk onderwerp. Omdat een goede hantering en bewustzijn van risico’s ervoor zorgt dat beslissingen verstandig zijn en besluiten passen in het risicokader van een gemeente.

In februari 2013 is daarvoor de nota Risicomanagement nieuwe stijl besproken. Het betrof een plan van aanpak om het risicomanagement binnen de gemeente te verbeteren. Donderdag 23 januari 2014 lag een nieuwe nota voor waarin de methodiek en bijbehorend instrumentarium zijn weergegeven. Stap voor stap krijgen we risicomanagement daarvoor op een hoger niveau. Dat is een goede zaak!

Het goede aan de nota is dat het expliciet aandacht vraagt voor de dialoog over risico’s. Want die is nodig: een continue dialoog (bij elk raadsvoorstel) over risico’s en risicobeheersing. Alleen dat zorgt voor bewustzijn voor de risico’s die bestaan over grote projecten, over veiligheidsissues, en noem maar op. In ambtelijke organisatie en bestuur!

Wat nog niet voldoende is ingevuld is het risicomanagement vanuit politiek-bestuurlijk perspectief. De methodiek is vooral ambtelijk ingestoken. Dat is goed, maar niet voldoende. De ambtelijke organisatie hoort af te wegen of de gemeente Apeldoorn risico’s kan dragen. Het college en daaropvolgend de gemeenteraad dient te beoordelen of de gemeente Apeldoorn risico’s wil dragen, oftewel de risicobereidheid. Het is goed om met elkaar ook het politiek-bestuurlijke deel te omschrijven en aan te geven hoe de gemeenteraad de eigen risicoafweging van de gemeenteraad vormgeeft. Ik heb het verzoek gedaan om dat in een volgende notitie vorm te geven. De wethouder en de gemeentelijke controller hingen daar het term strategisch risicomanagement aan.